غرست وردة فى حديقة شعرى
بين الورود لعلها تشجينى
فسقيتها من بحرحبك الصافى
فنمت فاصبح ريحها يرضينى
لا شىء عندك سوى عين تداعبنى
وغصنك فى البستان ياْوينى
اشتاقت يداي لحضن كفك الدافى
ها هى يدى قومى فصافحينى
واستنشقى منى عطر مودتى
الله الله عطرك صار يحينى
يا وردتى لاتقلقى فسنلتقى
ارض المحبة فيك اصل تكوينى
اسعفينى اى قول يخاطرنى
والهمينى اى شعرا ينادينى
فمن عينك احساس يغازلنى
ومن شفتاك عسلا فاْسقينى
ايا اجمل روحا واذكى جسدا
انى احبك شعرا فحبينى
ففى المنتدى الادبى ابث شعرى
فلا قيس ولا ليلى تحازينى
قسما بمن اعطانى حبك جنتى
تنبت الارض حبا حين تلقينى
اغار عليك من حبى ومن نفسى
يا اجمل حب فى الورى ياْتينى
الزينبية تاج على راسى
والصدق فى حبك يسمو ويهدينى
والله لو تعلموا مكانها فى قلبى
لكل من سمعنى شعرا سيهدينى
----------------
(بقلم الشاعر/على سعد **شاعر مليج)